Gül Kutu

Sandıklarla başladık işe hızımızı tabii alamadık, öyleyse  kutularla devam edelim:)) 

Yıllar önce banka da çalıştığım ve bu işlerden çokkk uzaklarda, ben tutmayan hesaplarla becelleşirken bir arkadaşım kendi eliyle yaptığı bu kutuyu hediye etmişti de hem nasıl sevinmiş hem de ben elalemin parasının kuruşunun derdine düşerken onların böylesi güzellikler yapıyor olmasına nasıl da imrenmiştim. Emekli olunca hayatımın en çok bu bölümünü seviyorum, bu yüzden bodoslama her işe el atma arzusu ile rüzgar beni nereye götürürse savrulup gidiyorum.

Yıllar sanırım kutunun çiçeklerini de olgunlaştırdı,  dökülüp saçılmaya ve ortamı bulamaya başladılar. Kapağı da kopup elimde kalınca el atma zamanı gelmiş demektir. Rengiyle oynamak istemedim çok güzel ve sağlam bir bordo üzerine koyu kahve ile çatlatma yapılmış, koyacağım ortama da uygun, elimdeyse malzeme adına bir şey yok. Aklımda bir sürü fikir uçuşuyor oysa acele etmeyip sadec bir iki gün sonrasına  biraz  malzeme almaya vakit ayırsam daha farklı şeyler yapabilirdim ama ardımdan atlı kovalıyor ya illa elime aldığım anda değişim gerçekleşecek.  Plan yok, program yok, malzeme yok, vay haline kutunun:))

Kutunun sökülmezden evvel ki hali kaybolup gitmiş resimleri aktarırken bilgisayarın içinde. Ama çöpleri kalmış:)) anlayın ne hale gelmiş:)

Bu da menteşe takıldıktan sonraki hali...Dana önceki halinde içten bir kumaş parçası tutuyordu kutu ile kapağı.

Ondan sonraki aşamaları yine kayıp, bu bilgisayar ne yapıyor benim aktardım sandıklarımı yaaa:((

Bu yüzden geçelim sondan bir önceki aşamaya:))

İşte o hali, bu hali:))

Dikkat etmemişim sutaşının birleşim yeri tam öne gelmiş, gözüme batıp duracak, bir saten gül ayıbını örter, onu da kutunun üstüne kondurdum mu tamamdır:))