.

.

6 Eylül 2011 Salı

FOCUS TOO CLOSE!!!


Şu fotoğraf makinasını elime almamla fırlatıp atma isteğimin depreşmesi bir oluyor.Hiç barışmadı ruhumuz hiç barışmayacakta! Bir resim çekmeye kalkmayayım ki şu ''Focus too close'' veya  ''Unable to focus'' çıkmasın karşıma. Hokus fokus pokus deyince de kaybolmuyor ki o meret yazı, git geri, git geri, git geri. Zaten geri giderken tüm konsantrasyonumda, olmayan çekme isteğimde an-be-an geriliyor.
Neyse konumuz bu olmamasına karşılık elektriklenmiş saçlarımı yatıştırır belki diye bu yazının ismi bu oldu.
Hatırlarsınız, Küçük Şeyler blog sahibi Özden Abinin yaptığı birbirinden güzel objeleri görünce heveslenerek bayram öncesi Minyatür Çalışması adı altında yayınladığım objelerle kendi deneyimimi yaşamak ve kendime bir oda yapmak istemiştim.
Yanlış bir zamanda girişmişim bu işe bir tek onu çok iyi anladım:( Bayram koşturmacası, bayram sonrası koşturmacası derken dağıldım gittim. Ne yaptığımın zevkine varabildim ne de yaptıklarımdan git-gel, otur-kalk bir şey anlayabildim. Beni en çok korkutan kısımlardan biri boyama işiydi, hiçte haksız değilmişim. Şu Japon yapıştırıcısı denen icat kullanmaktan nefret ettiğim materyallerden olsa da kendimi sakatlamadan ve parmaklarımı bir daha ayrılmamacasına yapıştırmadan sağ salim yapım montaj aşamalarını kendimce atlattım.
Jağon yapıştırıcısı elden en kolay asetonla çıkıyor, tecrübe ile sabittir. Koca uçakların montajında kullanıyorlarmış şu japon yapıştırıcısını ama ben evde kırılan bir şeyi yapıştırmayı ve sonuçtanda memnun kalmayı henüz başaramadım. Lakin boyama işi ondan da beter bir iş, tutamadığın bir yere doğru dürüst sabitleyemediğin o minnacık objeleri boyamak gerçekten zorladı beni. Ve en çok el oyalayıcı kısmı da orası, hele ki benim gibi deli cesareti bu işe kalkışan biri için.  Eğer bir daha minyatür çalışması yaparsam ( Ki sanırım yapmak zorundayım bir ikincisini:))) ) bu defa üşenmeyip sadece şu  boyama aşamasını kolay geçebilmek için  ilk evvela hamurdan döner bir torna yapmaya kararlıyım.
Kendimce yaptığım objelerin her birini ayrı sevdim, Özden abinin bloğunda görüpte sevdiğim bir çok objeyi daha yapmak isterdim lakin yerim dar. Gerçekten yerim dar, hem de çoook dar, sakın gülmeyin ama bu işe başlarken oda olarak kullanacağım kutuyu bir ayakkabı kutusu sanan ben ''Hiç kimsenin yağmurun bile böyle küçük elleri yoktur'' diye lay lay lom işe giriştikten çooook sonra yani ancak bayram ertesi sığışmaya çalıştığım kutunun bir ayakkabı kutusu olmadığını anlayabildim. Tabii bunu daha önce anlamış olmayı çook fazla isteyerek. Objeleri hazırlarken gerçek ayakkabı kutusunu yedek mekan olarak kullanıpta bol bol yayılırken, bir yandan da asıl kutunun camını penceresini git-gel oyarken ''Hiç kimsenin Bade'nin bile böyle küçük ayakları olmadığını'' ancak objeleri gerçek yerlerine yerleştirmeye kalkınca farkettim ki  işte bu işe üzüldüm gerçekten. O tavan lambrileriyle az uğraşmamıştım. Pencereyi oyup, çerçevelerini yapıp, kaset kapağından camını kesip,ferforjelerini monte edip, tüllerini elceğizimle diktikten sonra kıyamadım eşyalar sığmadı diye bir başka eve kiraya çıkmaya. Bir müddet böyle kalsın hevesim geri gelsin sonra yeni bir eve taşınırlar nasılsa.
İşte şimdilik son halleri ile karşınızda...











36 yorum:

  1. Merhabalar; Valla okadar uzun açıklama yazmışsınızki resimlere bakamadım demiycem :)))Baktım.....
    Gerçekten boya cila işlerinide yaptıktan sonra mükemmel görüntü çıkmış ortaya.
    Tebrik ederim, ellerine sağlık..Kesinlikle devamı gelecek, şimdiden başarılar..:)))

    YanıtlaSil
  2. Teşekkürler Özden abi:)

    YanıtlaSil
  3. çok güzel görünüyor, değmiş emeklerinize ellerinize sağlık:)

    YanıtlaSil
  4. fiammacım senin yazı dilinin hayranıyım.Öyle güzel özetlemişsinki minyatür macerasını..Çok uğraştığın belli, zor bir iş ama sonuç harika, sakın bırakma lütfen:)))

    YanıtlaSil
  5. büyük sabır işi,bravo.

    YanıtlaSil
  6. Çok güzel olmuşlar Fiamma. Ne kadar da sabırlısınız. Küçük objelerle uğraşmak onları oya gibi işlemek büyük bir sabır işi. Ellerine sağlık.

    YanıtlaSil
  7. burdan bakınca süper görünüyor oda.Valla döndüm döndüm baktım resimlere:)))

    YanıtlaSil
  8. ay bu nasıl bir sabırdır, ama çok güzel olmuş, süpersin yine

    YanıtlaSil
  9. Ne güzel yapmışsın Fiammacığım.Özellikle sallanan sandalyeye bayıldım.

    YanıtlaSil
  10. Ama resimler büyümüyor ki üstüne tıklayınca. Yeterince inceleyemedim. Köpeğin kemiği ile çöp kutusu gözümden kaçmadı ama:)) Ellerine sağlık. Tuttuğunu kopartıyorsun maşallah:)))

    YanıtlaSil
  11. Hepimizin hayalindeki hobi-dikiş odası :) Ay ne kadar minik bunlar :) Ne sabır hem de; küçük eller, küçük ayaklar esprisi tam bu iş için biçilmiş kaftan. Çok beğendim, minicik, mutlu bir hayat hissi uyandırıyor bu oda insanda.
    Ellerine sağlık Fiamma'm.
    Öpüyorum seni çooook..

    YanıtlaSil
  12. Ne güzel bir moral kaynağısınız arkadaşlari var olun sağolun. Yaptıklarım hele ki Özden abi, Figen abla gibi ustaların yanında sözü bile edilmeyecek şeyler ama o güzel yüreklerinizden gelen yorumlar yok mu yapamam dediğini yaptırır adama.
    Minyatür bende olandan ve özellikle bayram arifesinde bu işe kalkıştığımdan dolayı daha fazla sabır ve emek istiyor.
    Gülenciğim, biraz yaşanmışlık katmak istedim renklerle ve eskitmeyle, yorgun ama mutlu ir oda yaratmaktı benimde hayalim eğer bunu yansıtabildimse ne mutlu bana.
    Nedretciğim, köpek kedi olacaktı aslında ve hayalimde yünlerle oynayacaktı, kedi hazırda bu odaya büyük gelince yeniden yaptığım kedi köpeğe benzeyince 2 kemik eklendi:))
    Nalancığım ben de o sallanan sandalyeyi çok sevdim,eskitene kadar canım çıktı yanlız. Önce bir kat beyaz, ardından açık mavi,ardından turkuaz,ardından vernik ardından, ardından hafif zımpara, ardından gümüş:)) ama istediğim görüntüyü resimde vermemiş yine de:))
    Sevdacığım, teşekkür ederim canım.
    Saadetciğim teşekkür ederim, sıcak bir oda oldu ama daha ferah bir yere taşınmam gerekiyor ilerde:)) bu yüzden sabitlemedim eşyaları.
    Dilekciğim, Nevalciğim teşekkür ederim.
    Noblessem, teşekkür ederim, yok bırakmayacağım gerçekten zevkli geldi, uzun yazıyorum belki zamanı olmayana sıkıcı olabilir yazdıklarım ama bu benim, eğer sizlere keyif verebiliyorsa yazdıklarım ne mutlu bana.
    Ecerceciğim, teşekkür ederim.

    YanıtlaSil
  13. Fiammacım yeni yazının başlığını bloğumda görüyorum ama ulaşamıyorum..

    YanıtlaSil
  14. Çok uğraşmışsın çoook güzel olmuş ama daha dayanıklı mesela ahşap bir kutuya yapsan dahamı dayanıklı olurdu çok emek var çünki ,yazının sonunda taşınacağın yazıyor bence şöyle görkemli bir konak tut sen, yakışır yani....

    YanıtlaSil
  15. Çok başarılı,tebrik ederim :)

    YanıtlaSil
  16. Noblesseciğim, o yazıyı sildim ben, çünkü o yazı zaten focus too close du. yani dellenince adını ve girişi değiştirdim:))
    Meralciğim,ben de ahşap bir kutuya taşınmayı düşünüyorum hatta daha kare bir şeye veya da tamamen cam bir şeye daha şekillenmedi kafam öyle dağınık ki şimdilik böyle kalsın dedim:)

    YanıtlaSil
  17. Sevgili Sureyciğim adın değişmiş? Nasıl hitap edeceğimi şaşırdım;Sevgili ******** en tuhaf hitabım olurdu herhalde bu blog dünyasında:)) Teşekkür ederim beğendiğine sevindim.

    YanıtlaSil
  18. Ben assolist olarak son çıkıp yorum yapayım :))
    Bu işi de kıvırdın ya, helal olsun sanaaaa:)
    O sallanan sandalye çoook şeker, bir de şu fotoğraf büyük olarak ta izlenebilseydi, benim ihtiyar gözlerim seçemiyor detayları :)) Makas filan ayyy heveslendim yaaa....

    YanıtlaSil
  19. önce lilac'ın mutfağını sonra senin hobi odasını görünce kafayı yedim.Ellerime baktım.
    Hadi dedim:((
    sonra otur oturduğun yerde maymun iştahlı olma.al eline makası sen kağıtlarınla oyna herşeyi denemeye kalkışma.
    hehheeee gözüm yemedi desene dedi sol omzumdaki kötülük meleği:)
    haklısın dedim yemedi,
    kıvırtma o zaman dedi
    haklısın dedim itiraf ediyorum gözüm yemedi.
    Amaaaa ben de oturup bu odaları kaatıdan oycam....büyüyünce

    YanıtlaSil
  20. Nalancığım lilac'ın mutfağı ne? ben de görücem ben de:)) Lilacsmell mi ben de kayıtlı onun bloğu?????, mutfak zor iş tezgahla ocakla bitmiyor incik cincik beni aşar ama görmek isterim? Ayyy sen de yap kağıtı ile nasıl olur hiç hayal edemiyorum. Yeni bir proje peşindeyim şu aralar bu minyatürden artan malzemelerle, yine dar zamanlar ama aklımda daraşmalık benim, yapmasam ertelesem beynim bir daha ele almayacak ama o kurt orayı kazıyıp duracak. İyisimi yine çıksın hem elimden hem aklımdan dedim:)))
    Banucam tek tek objeleri ekledim minyatür çalışmaları nın 7 bölümüne resim olarak. Sen tıklayınca büyüyecek bir hal bilmiyorum ben öğretirseniz yapmaya çalışırım ama. Sallanan sandalyemi de video olarak ekledim tıkır tıkır sallanıyor:))) onu yapıştırmayı düşünmüyorum, sallanması bana yaşanan bir mekan havası veriyor. Ayyy hadi sen de yap o atolye bende olsa hiç durmam yani hemen denerim, malzeme sıkıntısı çekmezsin hiç.
    Aslında çok fazla detay var yazamadığım, sallanan sandalyeye kendimce eskitme yaptım. Halıyı kumaşa resim yapıştırarak oluşturdum ve iğne ile yüzlerce delik deldim ki dokulu olsun istedim.Cam eski kaset kabından kesilen mika. Paravan'a ve vazoya one-stork painting güller yaptım yine kendimce, bir de kuş evim var vs vs vs:)))

    YanıtlaSil
  21. Şekerim hiç durma hemen başla. Çok basit ve zevkli. Çok kalın olmayan ve uzunca bir yorgan iğnesinin ucunu zımparayla biraz kütleştir ve şu verdiğim linke bakarak yap. Ben de oradan öğrendim ve bu hanımın blogunu da takibe aldım.
    Çok ince olmayan bebe orlonlarını kullanıyorum ben. Yap hadi vallahi çocuk oyuncağı:))
    http://www.youtube.com/watch?v=73luorqg8v4

    YanıtlaSil
  22. Allaaaah şahane olmuş ya :)))
    ah yine minyatür krizim tutacak, sizin yüzünüzden yine strafor toplamaya başlayacağım :))
    ya cankız vallahi bayıldım..helal sana..ellerine sağlık..yerdeki kilim de ne şeker ya..herşey çok tatlı :)

    YanıtlaSil
  23. Figen ablacığım sanki yapmadığın şey, sen yine yeni birşeyler yaparsın, strafora bir türlü cesaret edemedim ben ama hep aklımdaydı. İlaç kutusunun aynısından vardı bende ama o da buyuk geldi odaya:))

    YanıtlaSil
  24. waooooo..very interesting my dear, i like the little cute stuff..great job :)
    keep sharing sweet things with us :)

    YanıtlaSil
  25. tüm ayrıntılarıyla çok güzel bir çalışma olmuş... emeğine, ellerine ve sabrına sağlık:)
    sevgiler...

    YanıtlaSil
  26. Dear Creative Mind Thank you very much:)İt is very enjoyable:)) I started a new one, I will share it as soon as possible:))
    Sevgili Okuyancığım teşekkür ederim. Sabır isteyen bir iş olduğu doğru ama ben o kısmını daha anlamadım çala kalem benimkiler.

    YanıtlaSil
  27. fiammacığım bu nasıl bir çalışma ayrıntıları incelerken baygın düştüm.süpersin bu minyatür işi beni de çok fena sardı.şimdi malzeme topluyorum.bakalım ne zaman başlıyacağım. offf off.

    YanıtlaSil
  28. Dene ama deneme diyeceğim Sevgili Serpilciğim:)),hastalık gibi bulaşıcı velhasıl 2. ye başladım bile:))Nasıl malzeme topluyorsun bilmiyorum ama önce ne yapmak istediğine karar ver ve başla, malzeme zaten ihtiyaca göre şekilleniyor.(Japon yapıştırıcısı bol olsun yanında bir de hamur) Diğer malzemeler evden çıkar nasılsa,evde tırım tırım aranıyorsun bunu neden yaparım diye:)) Ayy çok komik, hadi erteleme:)))

    YanıtlaSil
  29. Oy oy oy. :)

    Hakkatten sabır işi.

    Çok emek gerektiriyor. Minik parçaları bir araaya getirmek elbetteki kolay değil. :)

    Sonuca bayıldım ben. Ama keşke fotoların büyük hallerinide görebilseydik. :)

    Ellerine sağlık.

    YanıtlaSil
  30. Annemin bir terzisi vardı,Şükran Teyze.
    Tanıdığım en renkli insanlardan biriydi.El kaadar kumaşlardan neler neler çıkarırdı da,şimdilerde amansız bir boşlukta ama sürekli genç kızlığında yaşıyor.
    İşte onun odasını hatırladım bakarbakmaz.Yok yok,bu minyatür falan deği.Şükran Teyzenin evi ayol.
    Ne ara gelip görmüştün sen orayı ;)

    Tülin

    YanıtlaSil
  31. Ay,kurdelanı takmadan gitmişim.Unutmadan,uzat yakanı bakayım...

    t.

    YanıtlaSil
  32. Sevgili Hobivaktim, o işin nasıl yapıldığını bilmiyorum, kutuyu dağıttım yarın bir tane daha çekip yükleyeyim ama aynı olacak nasıl büyür bilemiyorum Banu da Zarifçemde aynı şeyi söyledi:(( Tek tek Minyatür çalışmalarına resimlerini yükledim ama sanırım onlarda büyümüyor.
    Şükran teyze ile aynı frekanstaymışız Tülinciğim, başka açıklaması yok ki:)) Kurdelamı taktımmm bile:))

    YanıtlaSil
  33. Çok profesyonel bir iş çıkarmışsın Fiamma' cım. Her bir fotoğrafı tek tek inceledim ki detaylar gerçekten kayda değer. Oda da nefis olmuş neden değiştiriyorsun ki. Ütü, çiçek, sandalye her biri ayrı ayrı nefis. Eline sağlık.

    YanıtlaSil
  34. Sevgili Cebimdeki Renklerciğim teşekkür ederim. Profesyonellikten çok uzak benimkisi ama varsın olsun, ben sevdim yaparken yaptıklarımı sizlerde beğendinizse ne mutlu bana.

    YanıtlaSil
  35. Ben de küçülüp oraya girsem orada çalışsam ne güzel olur mutlu mesut bir şekilde ellerin dert görmesin Fiammam

    YanıtlaSil
  36. Sevgili Nurhancığım, bu odayı büyütmek daha akılcıl olurdu imkanım olsaydı senin için, benim için, beraber çalışırdık:)

    YanıtlaSil