Pazar Sazanı:))

Bu yazıyı Sevgili Adadenizim için aleltecel hazırladım:)) Nasılda eş zamanlı ,eş uğraşlı işlerle uğraşıyormuşuz meğer Sevgili Saadetciğimle...

Ahh efendim ahh, ne siz sorun ne ben söyleyeyim diyeceğim ama anlatmadan da duramayacağım. İçim kalktı bir kere yerine de oturmuş değil halen:) Hani bazen diyorsunuz yaa ne güzel yazıyorsun, yazdıklarınla bizi güldürüyorsun diye yine siz gülmeye devam edin de ben saçlarımın diken diken olmuş haline çözüm arayıp durayım.Vallahi ben yazarken hiç konu sıkıntısı çekmiyorum çünkü etrafımda geliştirdiğim her olay traji komik bir hal alıyor elime geçince:))

Gelelim bugünün kıssadan hissesine;

Yaklaşık 2-3 ay önce bir akşam üstü her hafta kurulan yakınımızdaki semt pazarının içinde kumaşçının önüne geldiğimde zınk diye durdum. Malum hobilerin olunca dikiş nakışı da sevince koşturmacanda olsa bu tür yerler seni mıknatıs gibi çekiyor. Yanlız bir huyum var ki alerjim yüzünden  pazar yerinde yığın kumaşlara dokunamam, satıcıdan rica ederim o da benim için aktar dökter eder ben de gözümle çok fazla ellemeden bakarım. Yine öyle oldu, rica ettim benim için aktar dökter etti satıcı, en altlardan bir kumaşın ucu görününce onu itiştirerek daha açığa çıkardım. Bu siyah dantel likra bir parça kumaştı. Bazen çok güzel parçalar çıkıyor arsından ama özelikle sabah saatlerinde. Elimde tuttuğum kumaş  enfesti, bu yıl son moda olan danteldi. Ayy günü bu saatine kadar satılmadan nasıl kalmış diye de sevindirik oldum.Daha orada ödeme yapmazdan evvel ne hayaller kurdum bir bilseniz. Bir pantalon üzerinde giyebileceğim kapişonlu spor bir gömlek türü ceket mi dersiniz, şu an kesip biçtiğim gibi bir elbise mi dersiniz, yoksa modern bir yelek tunik mi dersiniz. Hayal buu kumaş eve gelmeden kaç şekil aldı varın siz de hayal edin. Neyse sanırım 15 TL gibi bir rakkam ödeyip kumaşı aldım, eve geldim. Acele etmeden en fazla yapmak istediğim şeyi yapıncaya kadarda diğer stokların arasına kaldırdım:))

Taa ki geçen perşembe akşamına kadar:)) Yeni yıla girmezden evvel daha önce sizlere Erken Yeni Yılım yazımda  bahsettiğim gibi  her yıl mutlaka bir günümüzü  dostluklarımızı 43 yılı aşan  bir süre sürdürdüğümüz 5 arkadaş birbirimize ayırırdık. Velhasıl kelam  o akşam kızlarla toplandığımızda giyerim şıkşıkıdım olurum diye diye kumaşı çıkardım ortaya. Dümdüz bir siyah elbisenin tamamına  monte edecek elbiselerin kollarını kesip çıkaracak dantel kol takacaktım özetle. Serdim yere önce elbiseyi ardından kumaşı, tık tık kestim ve elbisenin üzerine gelecek kısmı elde dikmeye başladım.(Yanlız bu aşamalarda daha olayın vehaletinin farkında değilim.) Sürfülesi filan bitti, sıra kolları kesmeye geldiğinde ellerime bir baktım ki zifir kara. Allah Allah nereden geliyor bu karalık diye araştırdıkça kumaşın sadece ellerimi değil tutunduğum her yeri, kapı kollarını, dizlerimi dahi boyadığını gördüm. Dehşet bir haldeydim. hemen  kesilen parçaları torbaya koyup işi gücü bırakıp ortalık silmeye geçtim tabii. Bu arada bir ara kumaşı da tuz sirke karışımına yatırdım. Lakin sonuç fazla değişmedi. Bunun üzerine internette araştırmaya girdim ve Fiske diye sabitleyici bir madde kullanılması gerektiğini öğrendim. Cumartesi koştur koştur Beşiktaşa fiske almaya gittim. aldım geldim suya basıp 2 saat kadar beklettim. Yıkadım kurutttum tekrar. İçime sinsin diye bu sabah bir kez de makina da yıkadım, halen istediğim emin olabileceğim sonucu elde edemedim:(( malesef ki:(  Bir tek sıkı bir ütü kaldı ki o da sabitleyebilir( mi? acaba)

Benzer bir durumu Sevgili Adadenizim de nevresiminde  yaşamış işte bu yüzden yardımlaşalım sizlerde fikir verin bize diye bu yazıyı hazırladım. Bir gün herkesin başına gelebilir. Sonuçta istediğim gibi olmazsa ben atacağım kumaşı Adadenizim gibi, tüm hevesime rağmen ama atmazdan önce her türlü öneriye açığım artık denemeyeceğim hiç birşey kalmadı elimde paralansa bile. Allahtan farkettim yaa farketmeyip umursamayıp giyip bir yere gitseydim nice olurdu halim düşünebiliyor musunuz? Özellikle davetlerde iskemleleri giydiriyorlar açık renk kumaşlarla düşünsenize oturup kalktığı her yere leke çalan biri olmakda vardı işin sonunda.Lakin ben merak ediyorum, bu pazarlarda genelde top sonu kumaşlar satılıyor topun diğer kısmını da birileri alıp kullandılar, onlar ne yaşadılar acaba?

Sonuçta halen yapmak istediğimden vazgeçmedim yeniden kumaş alıp bir başka bahara deneyeceğim tecrübelerim ışığında inatla:))