Kahvaltı Keyfinin Artçısı:))

Böyle kahvaltı keyfine can kurban... Masa'da muma dönmüş halde oturmak yok, etrafındaki garsonlar sen bir arkadaşınla konuşurken tabağını almasın diye gardını almak yok, üstelik etrafta karıştırılacak, ellenecek, bu benim diye ayrılacak öyle de çok obje var ki çabucak kahvaltımı yapıp başladım gezinmeye kolaçan etmeye:)) Eee rahat durur muyum, bırkaladım, inceledim, göz koydum. Herkes dağılır, evlerine gider ayak ben her yeri talan etmiş üstelik gidiş yolunu kapamış, kumaşların arasına gömülmüştüm bile. EEE seçtik tabii deneme baabında bişiler hemencecik, devamı çok, yerini de devamını da biliyorum artıkın gider gelir dağıtırım ortalığı:))

Eve geldikten sonra stokların arasına yani kolleksiyonuma ilerde kullanmak üzere katacaktım ki ev sahibelerinden biri (Filiz Hanım) arayıp sormaz mı ne yapacaksın onlardan diye... Aaaa size ne kardeşim, patchwork yaparım, canım ne isterse yaparım derken siz de yapsanıza ya geldi dayandı gülerken konuşurken konu. Nasıl olur düzgün olur mu derken aldım mı başıma iş, nasıl olacağını göstermek adına 2 adet iğne heba ederek ( ki kalındı kumaşlar:)) ) minnacık makinamı zorlayarak önce arkadaşlarıma örnekleme yapmaya kalkıştım, sırf nasıl olacağını göstermek adına. 1 saat gibi bir sürede normalde birleştirmeden sonra ütüleyerek dikiş yerlerini açma işini yapmam gerekirken fazla bulaşmadan çala kalem dikip resimlerini çektim ve arkadaşlarımla paylaştım. Bir de halen sormazlar mı şimdi ne yapacaksın diye:))) Teftiş Kurulu mübarek:)))

Minnacıkkkkk:)) Ama kılıf diktiğim makina bu kadar minnak da değil tabii canım:))
Ruşenciğimin güzel hediyesi bu ona baktıkça dikesim var:))

Madem günü bu örnekleme işi ile  başladık, minnacık makinamızı zorladık, şimdi sıra makinanın gönlünü almaya geldi. Ele aldık bir kere kumaşı bırakıp kaldırmak olmaz:)) Birleştirdiğim parçalardan büyük olanını bu kere oturup bir güzel söktüm, yine ölçüsüz, kalıpsız bu kere minik dikiş makinama kılıf dikmeye koyuldum.

Ahh ahhhhh şu evdekiler hiç anlamıyorlar beni:))) Gar-gar pazar günü kafaları şişmişmiş, pazar pazar yapılacak iş miymiş bu, onlar öğlen uykusuna yatacaklarmış, vır vır vır yani... almışım elime bırakır mıyım? Tabii kestik makinanın sesini bu kere elle dikmeye başladım. Dik Allah dik bitmiyor bir de içime sinmiyor sağlam olmalı diye diye uyansınlar diye bekliyorum. Yanii planlar altüst olmuş ve ben inat etmiş durumdayım ya bitecek ya bitecek. Eğriyi doğrultmak zordur yaa 1 saatte bitecek bir çantacık 6 saatte bitme rekoru kırdı ama bitti:))

Bir güzel giydirdim makinacığıma ki onu aldığımdan beri neredeyse eskisinin yüzüne bakmaz oldum biraz evdekilerin şikayet ettiği kadar sesi fazla ama öyle hafif ve öyle pratik ki elim ayağım oldu son zamanlarda adeta:)

İyi günlerde giysin, üşümesin efendimmmm:)))

Not:  Bilgisayarıma zorunlu olarak format attırdıktan sonra bir de bilgisayarcımın ısrarı ile sistem programını değiştirdik:( Şimdi ne nerde ve neden orda bilemez haldeyim... Bir kaç günlüğüne tekrar eski haline alması için revizyona gidiyor. Bu yüzden güzel yorumlarınızı cevaplayamayabilirim. Daima aza tamah edip, azla yetineceksin:))